Tat hücreleri ağız ve boğazdaki tat tomurcukları içinde bulunur. Tükürükle karşılaşan yiyecek ve içeceklere tepki verir. Tat duyusu, yenilebilir gıdalar ile yenilemez gıdaların arasındaki farkı anlamada etkilidir. Tat duyusunda en önemli parçalardan biri olan dil, yenidoğanda ağzın iç kısmını tamamen kaplarken ilerleyen yaşlarda ağız içinde daha az yer kaplar. Dil, hücre ve sinirleri barındırır ve tat alma sürecinde etkilidir. Dilde algılanan 5 temel tat vardır. Bunlar; tatlı, tuzlu, ekşi, acı ve umamidir.

Tatlı tatların sevilmesi, enerjisi yüksek besinlere yönelimin fazla olması, tercihlerin aileler ile benzer olması gibi bebeklerde ek gıdaya geçişten sonra gözlemlenen bu durumlar tat duyusunun genetik olarak aktarıldığını da düşündürmektedir.

Fetal dönemden itibaren algılanan her tat, duyu/algı hafızasına kaydedilerek daha sonraki dönemlerde (çocukluk, ergenlik, yetişkinlik) besin seçimini etkilemektedir. Annenin tükettiği besinlerin tatları amniyon sıvısına geçebildiğinden; fetal dönemde amniyon sıvısı içerisinde bulunan bebek, amniyon sıvıyı yutarak besinlerle ilk kez tanışmış olur. Bu konuda yapılan bir çalışmada; gebeliğin son dönemlerinde haftada 4 gün havuç suyu tüketen annelerin bebeklerinin ek gıdaya geçiş döneminde havuç içeren besinleri daha kolay kabul ettiği görülmüştür.

Bebek dünyaya geldikten sonra anne sütü, katı besinlere geçiş döneminde (+6ay) bir köprü görevindedir. Çünkü anne sütüyle beslenen bebekler annenin beslenmesindeki besinlerin tadını tanımaktadır. Böylece ek gıdalara daha kolay adapte oldukları görülmüştür. Yapılan başka bir çalışmada ise formula ile beslenen bebeklerin sürekli olarak aynı tada maruz kalması nedeniyle besin duyu/algı deneyimleri, anne sütü ile beslenenlere göre daha zayıftır. Bu sebeple yaşamlarının ilerleyen dönemlerinde, besin seçiciliği durumu ile karşılaşılabilir.