Yaşamımızın her alanında belli kararlar alırız ve yaptığımız seçimlerle hayatımızı şekillendiririz. Aldığımız kararların bir kısmı; küçük ve basit kararlar, bir kısmı iki seçenek arasında tercih yapmamızı gerektiren kararlar, bir kısmı da hayatımızın belli dönüm noktalarında vermemiz gereken büyük ve zor kararlardır.

Hepimiz bazı zamanlar kararsızlık duygusunu yaşarız. Çünkü ya yanlış karar vermekten korkarız ya verdiğimiz karardan pişman olmaktan korkarız ya da aklımızın diğer kararda kalmasından korkarız. 

Karar almakta zorlandığımız zamanlarda;

▪︎Karar almamız gereken konunun seçeneklerini tespit ettikten sonra seçeneklerin artı ve eksi yönlerini sıralamak seçim yapmamızı kolaylaştırabilir.

▪︎İki seçenek arasında kaldığımızda -eğer mümkünse- iki seçeneğin uzlaştırılmış versiyonu olan üçüncü bir seçenek üretmek için yaratıcılığımızı kullanabiliriz.

▪︎Kararsızlığımızın uzadığı durumlarda başa dönüp önceliklerimizi, ihtiyaçlarımızı, koşullarımızı ve diğer tüm bileşenleri yeniden gözden geçirebiliriz.

▪︎Karar verdikten sonra diğer seçeneğe dair ‘onu mu seçmeliydim’ gibi düşüncelere kapılmadan zihnimizde konuyu bitirme noktasında çaba göstermeliyiz. Çünkü karar vermenin yanında verdiğimiz kararın arkasında durmak da bir o kadar önemlidir.

Bazen ya da çoğunlukla -kişiden kişiye değişebilir- aldığımız karar bizi tam anlamıyla tatmin etmez. Bir şekilde yanlış kararlar alabiliriz, doğru karar aldığımızı sanıp sonuç hiç beklemediğimiz gibi de olabilir. Bulunduğumuz koşul ve bağlam içinde en uygun kararı alma noktasında bir çaba gösterdiğimizde bile zaten ön göremediğimiz sonuçları ve getirilerini de göze almış oluruz. Bu sebeple kararlarımızın sonucu olumsuz olduğu zamanlarda geriye dönüp verilmiş bir karar için pişman olmak ya da suçluluk duymak yerine ortaya çıkan olumsuz duruma çözüm üretme noktasında enerjimizi harcamak bizim için daha yararlı olacaktır.