Alışılmış yaşam tarzı insan sağlığı açısından son derece önemli ancak yaşam tarzımızın dinamik yani açık bir forma sahip olması da bir o kadar önemli. Aksi takdirde kişinin yeniliğe, değişime kapalı yaşam biçimi -kapalı bir kutu olarak tasvir edebileceğimiz- konfor alanından ibaret olur. Konfor alanı kişinin aşina olduğu, kendini güvende hissettiği alandır. Minimum stresin verdiği rahatlık insanın konfor alanından çıkmaması için bir sebeptir. Etliye sütlüye karışmadan, kendi yağıyla kavrulan insan bir süre sonra konfor alanının kısıtlılığını, durağanlığını fark eder. Çünkü zihin ve beden her zaman yeni bilgilere, deneyimlere, tatlara, seslere, mekanlara, heyecanlara, adımlara açık şekilde yaratılmıştır. Ancak bazı insanlar konfor alanını oluşturduktan sonra tüm bu isteklere bir dirençle karşılık verir. Çünkü risk almak istemez. Örneğin bisiklet sürmeyi önce dört tekerlekli bisiklet sürerek öğreniriz. Öğrendikten bir süre sonra dört tekerlekli bisikletin hızı yeterli gelmemeye başlar. Ancak ana tekerleklerin yanındaki o iki küçük tekerlek bize güven verir çünkü düşme riskimizi azaltır. Orası bizim konfor alanımızdır. O tekerlekleri çıkarıp bisikletin tamamen kontrolünü almak ve daha hızlı sürme fırsatı her ne kadar cazip gelse de kişi risk almak istemez. Oysa kendi potansiyelimize uygun hızda konfor alanından çıkarak gelişim alanına geçmemiz mümkündür. Bir miktar risk ve stres bize zarar vermez aksine olanaklarımızı arttıracak fırsatlar sunar. Ancak konfor alanından çıkıp gelişim alanına geçmek isteyen kişi potansiyeline uyan düzeyde riski göze almalıdır. Yoksa bisiklet sürmeye direkt iki tekerlekli olanlarla başlamayı istemek öğrenene kadar birçok yara alma ve defalarca vazgeçme düşüncesini beraberinde getirir. Böyle olduğunda gelişim alanına geldiğini sanan kişi panik alanına geldiğini fark eder. Panik alanı kişinin üstesinden gelemeyeceği gelse bile pişmanlık, endişe, huzursuzluk gibi ruh hallerini hissederek gelişeceğini umduğu yerde yıprandığını fark ettiği alandır. İnsanın her zaman konfor alanı olmalıdır. Ancak bu konfor alanı kişinin akıllıca ve bilinçli adımlar atmasını sağlayan ve gelişim alanına kapısı her zaman açık formda olmalıdır.